ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΔΕΝ ΠΙΑΝΟΝΤΑΙ

Ο Παρασκευάς άνοιξε τα μάτια του. Δεν του άρεσε καθόλου αυτό που έβλεπε και τα ξανάκλεισε. Πίστευε πως όταν τα ξανανοίξει θα είναι κάπου αλλού. Σαν ένα reset. Μία επανεκίνηση. Τώρα τα ανοίγει δειλά δειλά. Τζίφος. Εϊναι σε μία χωματερή. Είναι στο σώμα μιας κατσαρίδας δίπλα σε ένα πακέτο σκατά.

Έψαξε γύρω του τα παιδιά. Τους 2 φίλους του. Τον Σάββα και την Κυριακή. Η Κυριακή ήταν η μικρή της παρέας και την φώναζαν Κική. Όλη μαζί η παρέα ήταν γνωστή και ως “τριήμερο”.

Ο καθένας από αυτούς είχε τους φόβους του. Η Κυριακή φοβάται τον Δαλάι Λάμα, τα μακριά σκοτεινά τούνελ και τα σύννεφα. Ο Σάββας φοβάται τα φίδια αν και είναι πολύ φιλόζωος. Τόσο φιλόζωος που βαράει προσοχή σε πινακίδες ΠΡΟΣΟΧΗ, ΖΩΑ. *

Τυπική πινακίδα ΠΡΟΣΟΧΗ, ΖΩΑ

Ο Παρασκευάς πρέπει να αντιμετωπίσει τους νέους του φόβους σαν κατσαρίδα. Φοβάται τις τσουγκράνες. Φοβάται τις μπότες που παραμονεύουν να τον στριμώξουν σε κάθε γωνιά. Δεν φοβάται όμως μην πάθει μαλάκυνση γιατί πολύ απλά την έχει πάθει ήδη.

Έκλεισε τα μάτια του και πάλι με την ευχή στο επόμενο reset να γίνει cheerleader σε γυναικείο μπάσκετ.

*Άλλο ΠΡΟΣΟΧΗ, (ΚΟΜΜΑ), ΖΩΑ και άλλο ΠΡΟΣΟΧΗ ΖΩΑ.