Thanks

Στο φεστιβάλ σήμερα παίζει μία ισπανική ταινία. Δεν τα πάω καλά με τους Ίβηρες μιας και μας κερδίσανε στον τελικό. Φώναξα στην αίθουσα ότι στο τέλος πεθαίνουν όλοι και έφυγα από την αίθουσα. Κανείς δεν κατάλαβε το αστείο μου γιατί πολλοί με πήρανε στο κατόπι. Τους ξέφυγα γιατί είμαι γρήγορος σαν τον Σπανούλη. Γύρισα στο ξενοδοχείο και είδα το V for Vendetta. Είναι μια κλασσική ιστορία εκδίκησης. Εκδίκηση όπως θα πάρουμε εμείς από τους Ισπανούς. Για μένα τα παιδιά της εθνικής είναι super heroes. Μας πήγαν εκεί όπου δεν μπόρεσε κανείς. Fuck reality, fuck office life, fuck my luck. Λίγοι από μας κάνουν το χόμπι τους και βγάζουν λεφτά. Γίναμε όλοι γιατροί, δάσκαλοι, marketers. Παντελής έλλειψη αδρεναλίνης. Εγώ ξεσπάω στο blog μου. Άλλοι κάνουν παρτούζες για να γνωρίσουν κόσμο και οι μπασκετόφιλοι πλακώνονται με τους ποδοσφαιρόφιλους. Εσείς;