Περιμένω πως και πως τη μέρα που θα τελειώσω κάθε είδους υποχρεώσεων και θα αφιερωθώ στο κρεβάτι μου. Το αγαπάω, είναι ο ναός μου. Είμαι τύπος που ζω για να αναπαύομαι. Όταν θα βλέπω κάποιον να ξεκουράζετε θα τον βοηθάω και θα ξεκουραζόμαστε παρέα. Θα ξεκουράζομαι τη μέρα για να κοιμάμαι καλά τη νύχτα. Η δουλειά για μένα θα είναι ιερή. Δεν θα την αγγίζω. Ότι είναι να κάνω για αύριο θα το κάνω μεθαύριο. Κανείς δεν πέθανε άλλωστε από την ξεκούραση ενώ αντίθετα φανταστείτε πόσοι έχουν πεθάνει από εργατικά ατυχήματα. Αν η δουλειά είναι υγεία, τη δίνω στους αρρώστους και αφήνω τα υπόλοιπα στους άλλους. Αν πάλι νιώσω την ανάγκη να δουλέψω θα ξαπλώσω μέχρι να το ξεπεράσω.
Μήπως είμαι σε λάθος λωρίδα και όλα τα οχήματα έρχονται κατά πάνω μου; Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξω συχνότητα στα σόναρ;
Και κλείνω με ένα στίχο. Είσαι της ζωής μου το γούρι, μες στον καύσωνα παγούρι.
2 comments:
θα έρθω στο "ναό" σου να πάρω χρησμό..
kourastika kai olas..
Post a Comment