[5]

Έχει τρέξιμο αυτή η υπόθεση και ακόμα δεν έχω μιλήσει στο ζεύγος Πενιβρέκι και τον Μίλτο Μπανανέ. Θα τους δω αύριο. Το μόνο που θέλω είναι ένα camel. Την πιο διάσημη καμήλα.

Φτάνοντας έξω απτο σπίτι του ζεύγους Πενιβρέκι, κατάλαβα ότι έκανα πρόβα. Είναι και οι 2 τενόροι ή κόντρα τενόροι. Χτύπησα. Μου άνοιξαν. Οι σχέσεις τους με το φαγητό ήταν άριστες. Όχι όμως και η σχέση τους με το μεταβολισμό. Χοντροί.
-Ορίστε;
Περασαμε στο σαλόνι για τα περαιτέρω.
-Ώστε ο κύριος Κασέτας ήρθε τελευταίος; είπα με στόφα φιλοσόφου.
-Έτσι δεν είναι μωρό μου;
-Αχ, έτσι είναι λουκουμάκι μου
-Λέτε να έκλεψε αυτός το γραμματόσημο;
-Και σιχένεται και την όπερα..
-Αυτό δεν μου κάνει εντύπωση, αλλά όχι..δεν έχω καταλήξει ακόμα στο ποιος το έκλεψε. Το ψάχνω όμως!
-Ύστερα από πόση ώρα αφότου ήρθε ο Κασέτας, καβγαδίσατε;
-Ποιοι;
-Εμείς;
-Μα όλοι με όσους μίλησα μου είπαν ότι τσακωθήκατε. Το ξεχάσατε;
-Προφανώς, αναφέρονται σε κάποια στιγμή που η γλυκειά μου ύψωσε κάπως τη φωνή της!
-Ή ίσως τότε που ξέφυγε από τον λατρεμένο μου μία και όχι κολακευτική κουβέντα.
-Πέρα από αυτά όμως, περάσαμε μία υπέροχη βραδιά. Σωστά, γλυκιά μου;
-Σωστά θησαυρέ μου!
-Κάποια στιγμή όμως, μου φώναξες.
-Ναι, και εσύ με έβρισες πολύ.
Ένα βάζο πέρασε πάνω απτο κεφάλι μου. Πήρα αυτά που ήθελα να μάθω, καιρός να φύγω πριν αρχίσουν οι άριες.

Ο επόμενος ήταν ο Μίλτος Μπανανές. Είμασταν φίλοι κάποτε. Είχαμε ραντεβού στο πάρκο για τζόκινγκ.
-Γεια σου Φέκο! καιρό είχα να σε δω..
-Παλίε μου φίλε γνώριμε, συμμαθητή θαμώνα Μπανανέ! Πολύ καλή ιδέα να συναντηθούμε εδώ. Χρειάζομαι λίγη άσκηση.
-Προσπαθώ να κρατιέμαι σε φόρμα. Τώρα που έχω αποσυρθεί κάνω ότι μπορώ για να μη σκουριάσω.
-Τι θυμάσαι από τη συγκέντωση;
-Θυμάμαι τον καβγά των Πενιβρέκι. Θεοπάλαβο ζευγάρι. Από τη μία αγαπιούνται σαν πουλιά και την άλλη σφάζονται σαν εχθροί, είπε ο επιθεωρητής σκαρφαλόνοντας σε ένα τοίχο. Εγώ πήγα από δίπλα.
-Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι τη δεσποινίδα Νανά να ουρλιάζει. Το γραμματόσημο είχε κάνει φτερά. Έκλεισα τις πόρτες για να μη βγει κανείς. Έπρεπε να μείνουν όλοι μέσα μέχρι να έρθει η αστυνομία. Όλοι ανυπομονούσαν να φύγουν. Τους κράτησα μακριά από την πόρτα και από την προθήκη. Τώρα ήξερα ποια είναι η προθήκη. Δεν νομίζω να την έστεισε τη δουλειά ο Μάρκος. Το αγαπούσε πολύ το γραμματόσημο και του άρεσε να το επιδεικνύει. Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τη Δάφνη και τον Κασέτα. Και οι δύο επέμεναν να φύγουν. Τώρα πηδούσε κάτι εμπόδια. Η καρδιά μου είχε ζεσταθεί από το τρέξιμο.
-Σε ευχαριστώ επιθεωρητά, νομίζω ότι κατάλαβα τι έγινε εκείνο το βράδυ. Δεν έχω όμως κανένα στοιχείο. Είχα μείνει πολύ πίσω. Και από τον επιθεωρητή και στην υπόθεση. Είχα χλωμιάσει. Σαν βαμπίρ.
-Και μένα πρώτη φορά μου τυχαίνει κάτι τέτοιο, ειπε ο Μπανανές και έριξε μερικές μπουνιές σε ένα σάκο του μποξ που ακόμα απορώ πως βρέθηκε στο πάρκο.

Πιστέυω ότι μπορώ να απαντήσω στα 3 ερωτήματα της υπόθεσης. Πότε έκλεψαν το γραμματόσημο; Πρέπει να έγινε κατά τη διάρκεια του καβγά των Πενιβρέκι. Εκείνη τη στιγμή όλοι παρακολουθούσαν τον καβγά και δεν έβλεπαν την προθήκη. Ήταν ο τέλειος αντιπερισπασμός. Και ήταν και προβλέψιμο. Οι Πενιβρέκι αρπάζονται με το παραμικρό και ο κλέφτης μπορούσε να βασιστεί σε αυτό. Βεβαίως δεν έχω καταλήξει στο ποιος το έκανε. Μπορούσε να το κάνει ο οποιοσδήποτε χωρίς να αποκλείω και το Μάρκο. Όπως είπε ο επιθεωρητής το αγαπούσε και του άρεσε να το επιδεικνύει. Από την άλλη όμως χρειάζεται και τα χρήματα της ασφάλειας. Δεν ξέρω αν τελικά ο κλέφτης μπόρεσε να βγάλει το γραμματόσημο από το δωμάτιο. Είναι λίγο δύσκολο. Νομίζω ότι είναι ώρα να σταματήσω να αναμασάω τα στοιχεία και να αφήσω το ένστικτο να με οδηγήσει.

Ξύπνησα απότομα. Όνειρο. Τραγουδιστής σε συναυλία. Είχε πολλά φώτα. Τόσα που θα έκαναν ολόκληρο το Λας Βέγκας να φαίνετε σκοτεινό. Στο τέλος δίδυμες τοπ μόντελ μου πρόσφεραν λουλούδια. Τις χαστούκισα και τις 2. Ξύπνησα. Είχα βρεί τη λύση διάολε.