Θέλω να πιάσω δουλειά σαν βοηθός πλαστικού χειρούργου με ειδίκευση (που αλλού) στο στήθος. Τι το κακό έχει δηλαδή το πλαστικό στήθος και το κατηγορούν όλες; Μήπως ήρθε η ώρα να απενοχοποιηθεί “η κοιλάδα της σιλικόνης”.
Κάθε φορά που ένα τεχνητά ενισχυμένο ντεκολτέ κάνει την εμφάνισή του σε δημόσιο χώρο, προκαλεί ευδαιμονία και επιφωνήματα θαυμασμού. Κολάζει και άγιους και κάνει τα μάτια των αρσενικών πιο τετράγωνα και από τα παράθυρα του ALTER. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η χαρά δεν πρόκειται να κρατήσει και πολύ. Γιατί σχεδόν αμέσως ένα απαξιωτικό σχόλιο του τύπου “Σιγά μωρέ, πλαστικά είναι” συνήθως προερχόμενο από γυναικεία φιδίσια χείλη θα έρθει να δηλητηριάσει τη χαρά και να τερματίσει τη “γιορτή”.
Όμως πότε ακριβώς αποφασίστηκε ότι τα κορίτσια που έχουν βάλει στήθος, πρέπει να αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση; Και κυρίως πότε ρωτήθηκε το αντρικό φύλο που είναι στο κάτω κάτω και το φυσικό target group μιας τέτοιας επέμβασης; Ποτέ δεν ρωτήθηκε. Γιατί η αντίληψη ότι η προσθετική στήθους είναι κάτι κακό, έχει επιβληθεί αποκλειστικά από γυναίκες και gay.
Κι όμως. Το να αποφασίσει μια γυναίκα να περάσει από τη διαδικασία του χειρουργείου, να υποστεί δηλαδή τη νάρκωση, την επέμβαση και τις μετεγχειρητικές οδύνες, μόνο και μόνο για να δείχνει πιο ωραία και πιο επιθυμητή στο άλλο φύλλο, είναι κάτι που αξίζει τουλάχιστον να το επικροτήσει κανείς, αν όχι να το επιβραβεύσει. Δείχνει την πρόθεσή της να κάνει την υπέρβαση και να γίνει καλύτερη και πιο ανταγωνιστική. Να στείλει μέσα από το ντεκολτέ της πιο σαφή μηνύματα τους γύρω της. Που είναι το κακό σ` αυτό; Και γιατί να πρέπει να απολογηθεί στις άλλες, που την περιμένουν στη γωνία για να την κατατάξουν μια και καλή στην συνομοταξία της “πλαστικής”. Μέχρι τουλάχιστον να βρουν και αυτές το δικό τους Φουστάνο..
Κάθε φορά που ένα τεχνητά ενισχυμένο ντεκολτέ κάνει την εμφάνισή του σε δημόσιο χώρο, προκαλεί ευδαιμονία και επιφωνήματα θαυμασμού. Κολάζει και άγιους και κάνει τα μάτια των αρσενικών πιο τετράγωνα και από τα παράθυρα του ALTER. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η χαρά δεν πρόκειται να κρατήσει και πολύ. Γιατί σχεδόν αμέσως ένα απαξιωτικό σχόλιο του τύπου “Σιγά μωρέ, πλαστικά είναι” συνήθως προερχόμενο από γυναικεία φιδίσια χείλη θα έρθει να δηλητηριάσει τη χαρά και να τερματίσει τη “γιορτή”.
Όμως πότε ακριβώς αποφασίστηκε ότι τα κορίτσια που έχουν βάλει στήθος, πρέπει να αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση; Και κυρίως πότε ρωτήθηκε το αντρικό φύλο που είναι στο κάτω κάτω και το φυσικό target group μιας τέτοιας επέμβασης; Ποτέ δεν ρωτήθηκε. Γιατί η αντίληψη ότι η προσθετική στήθους είναι κάτι κακό, έχει επιβληθεί αποκλειστικά από γυναίκες και gay.
Κι όμως. Το να αποφασίσει μια γυναίκα να περάσει από τη διαδικασία του χειρουργείου, να υποστεί δηλαδή τη νάρκωση, την επέμβαση και τις μετεγχειρητικές οδύνες, μόνο και μόνο για να δείχνει πιο ωραία και πιο επιθυμητή στο άλλο φύλλο, είναι κάτι που αξίζει τουλάχιστον να το επικροτήσει κανείς, αν όχι να το επιβραβεύσει. Δείχνει την πρόθεσή της να κάνει την υπέρβαση και να γίνει καλύτερη και πιο ανταγωνιστική. Να στείλει μέσα από το ντεκολτέ της πιο σαφή μηνύματα τους γύρω της. Που είναι το κακό σ` αυτό; Και γιατί να πρέπει να απολογηθεί στις άλλες, που την περιμένουν στη γωνία για να την κατατάξουν μια και καλή στην συνομοταξία της “πλαστικής”. Μέχρι τουλάχιστον να βρουν και αυτές το δικό τους Φουστάνο..
4 comments:
καλά δεν της έχει πει κανείς να μη βάζει εκεί γατάκια.. υπάρχει κίνδυνος να σκάσουν..
πάνω από όλα η γυναίκα η σωστή πρέπει να έχει (στ)ήθος..
Εκτός Ελλάδος η σιλικόνη εννοείται οτι δεν είναι κατακριτέα.Γενικά ο κόσμος δεν ασχολείται με την εξωτερική εμφάνιση των άλλων.
Μάλλον είναι πολύ μικρή η χώρα μας για μεγάλα...μυαλά.
Δεν υπαρχει τιποτε πιο αισθησιακο απο το δικο της στηθος.Και το δικο της μυαλο.Καλημερες.
πενθώ για το χαμό της Ann Nikole
Smith.
τις καλημέρες μου.
Post a Comment