Thursday, August 24, 2006

Εκλογές


Βγήκα να γιορτάσω την εκεχειρία μαζί με τους ανταποκριτές από το περιοδικό Κατερίνα, Πτήσεις, Κυνήγι και Ψάρεμα αφού οι σοβαροί δημοσιογράφοι με σνομπάρουν. Φτάσαμε σε ένα καμπαρέ και μέσα γινόταν χαμός. Αντάρτες της Χεσμπολάχ γύρω από τον Νικόλα Βαφειάδη που έκανε φιγούρες. Η Μαρία Καρχιλάκη με ένα μπουκάλι στα χέρια να βάζει παντού σφηνάκια. Ο Γ. Κανελλάκης να κάνει Greek καμάκι σε κάτι Λιβανέζες. Έπιασα και εγώ κάτι φαντάρους από το Ισραήλ και τους μάθαινα συρτάκι.

Κάθισα να πιω ένα ποτό στο μπαρ και με πλησίασε ένας αντάρτης της Χεσμπολάχ. Είπαμε πολλά και μου κόλλησε την ιδέα να πολιτευτώ στο Λίβανο. Να κατέβω στις δημοτικές εκλογές. Έχω βέβαια και πολλούς εχθρούς που θέλουν να με κάνουν μαύρο στο ξύλο. Ας με μαυρίσουν στο ψηφοδέλτιο. Θα εκπληρώσω το ψώνιο μου αφού τώρα που θα έρθουν όλες οι κατασκευαστικές εταιρίες θα είμαι κάθε μέρα στην TV. Θα έχω βέβαια και όραμα για ένα καλύτερο Λίβανο. Λιγότερα ατυχήματα στους δρόμους αφού θα απαγορεύσω την οδήγηση από γυναίκες. Με τον καφέ θα προσφέρετε πλέον και Ρωσίδα καλλονή. Οι σαπουνόπερες θα έχουν γυμνές που θα κυνηγάνε άντρες για στοματικό έρωτα και βιασμό. Δεν είμαι φαλλοκράτης, με τις γυναίκες είμαι εύκολος. Μακάρι να με στηρίξει η Χεσμπολάχ.
Όταν γέρνω το κεφάλι μου ακούω βίδες.

Monday, August 14, 2006

Περί Σελήνης - Σεληνόπιτα


Κατά το full moon οι γαύροι βλέπανε το θρύλο, οι αεκτζήδες βλέπανε την ΑΕΚ και οι βάζελοι τη Μίλαν γιατί εμείς οι βάζελοι είμαστε Ευρωπαίοι. Ο κόμης δράκουλας πάλι έβλεπε το θρύλο γιατί γνωστός κάφρος. Οι Αθηναίοι πήγανε στην Ακρόπολη που ήταν ανοιχτή όλο το βράδυ, φάγανε, ήπιανε και καπνίσανε σε όλα τα αρχαία. Τόσο πολύ επιτυχία είχε που σκέφτονται να την κάνουν after μαγαζί. Στη Θεσσαλονίκη είχε συννεφιά και δεν είδαν την πανσέληνο, έβρισαν την Αθήνα, κάνανε πορεία και στο τέλος ισχυρίστηκαν ότι οι χειμερινές πανσέληνοι είναι οι καλύτερες.
Το Σαββατοκύριακο είχε 40 βαθμούς υπό σκιά. Εγώ ευτυχώς έκατσα στον ήλιο. Δεν είχα όρεξη για ισκιοθεραπεία και έτσι μαύρισα από το κακό μου. Σήμερα ξεκίνησε η εκεχειρία και εμένα τρίζει η καρέκλα μου. Αφεντικό αν είσαι ευχαριστημένος από τη δουλειά μου, κράτα το μυστικό. Αν ακουστεί παρά έξω αυτό θα σημαίνει προαγωγή και δεν το θέλουμε. Αν πάλι δεν είσαι ευχαριστημένος από τη δουλειά μου, φρόντισε να το κάνεις βούκινο. Τρελαίνομαι όταν το όνομά μου αναφέρεται σε όλες τις συζητήσεις. Γεννήθηκα για να με μαστιγώνουν.

Thursday, August 10, 2006

Σεληνιάστηκα


Έχει πανσέληνο απόψε και είναι ωραία, και στο Λίβανο η ανία είναι μοιραία. Νύχτες στο Λίβανο με την πανσέληνο μαζί, νύχτες για έρωτα και όνειρα μέχρι το πρωί.

Το φεγγάρι έχει 3 φάσεις. Χάση, γέμισμα και πανσέληνος. Στην 3η περίπτωση το φεγγάρι περνάει φάση. Και εγώ το ίδιο. Φεγγαράκι μου λαμπρό φέγγε μου να περπατώ γιατί στο Λίβανο έχει συνέχεια black out λόγω αλλόγιστης χρήσης του air condition. Εκτός από το να φωτίζει μπορεί και να κάνει βόλτα και να ψάχνει τον Φουστάνο που έφυγε για την Ανδαλουσία. Τόσο τραγουδισμένο είναι που έγινε χλωμό σύμφνωνα με επιστήμονες της NASA και του Πασχάλη Τερζή.

Η νέα σελήνη είναι ύπουλη. Να τη φοβάστε την πανσέληνο, γιατί κυκλοφορούν bloggers ντυμένοι λυκάνθρωποι. Τα ρίχνω όλα στη σελήνη, την ενοχοποιώ. Χθες πήγαμε για ψάρεμα με κυκλικά δίχτυα γνωστά και ως κρι κρι. Τίποτα δεν πίασαμε. Ξέρετε ποιος φταίει.

Στη φωτογραφία βλέπετε ένα βομβαρδιστικό που πάει στη σελήνη οπότε μην τρομάξετε αν κάποια μέρα νυχτώσει χωρίς φεγγάρι.

Θα πιω απόψε το φεγγάρι.

Wednesday, August 09, 2006

Διακοπές για πάντα

Από γνωστούς, φίλους και εχθρούς μαθαίνω ότι με αεροπλάνα και βαπόρια φεύγουν οι Αθηναίοι για τα νησιά και οι νησιώτες για την Αθήνα. Γι`αυτούς τραγουδούσε η Σωτηρία Μπέλου και ο αιώνιος έφηβος Διονύσης Σαββόπουλος. Επειδή είμαστε λαός και πολύ νευρόσπαστος, στην πορεία για τις διακοπές, βρίζουμε τους λιμενικούς, τους λιμενεργάτες, τους οδηγούς, αυτούς που δουλεύουν στα διόδια και στις καντίνες που απλά κάνουν τη δουλειά τους. Διαβάζουν εφημερίδα, παίζουν χαρτιά, μπαρμπούτι, τάβλι, σκάκι (οι πιο έξυπνοι), μπριζ (οι ακόμα πιο έξυπνοι) ενώ ορισμένοι χαμηλού επιπέδου ξύνουν τον κώλο τους χωρίς φόβο και πάθος. Περιμένουν απλά να τελειώσει η βάρδια τους και να πάνε να κάνουν τα ίδια σπίτι τους. Ο ελληνικός μηχανισμός σε πλήρη λειτουργία.

Εγώ από την άλλη θα μείνω στο Λίβανο σφιχταγγαλιασμένος με τους ανθρώπους και τον Θεο. Κολασμένος σε μία εξορία. Σήμερα στην Ελλάδα έχει και πανσέληνο αλλά εδώ είναι χάρτινο το φεγγαράκι και ψεύτικη η ακρογιαλία.

Αφεντικό σε παρακαλώ όταν θες μία δουλειά να μη μου τη δίνεις πρωί αλλά αργά το απόγευμα. Ηδονίζομαι να δουλεύω κάτω από οριακές προθεσμίες.

Monday, August 07, 2006

Deal

Τσαγκαροδευτέρα σήμερα κ βρήκα λίγο χρόνο να πάω να ψωνιστώ. Να πάω για ψώνια δηλαδή. Διφορούμενη που είναι η Ελληνική γλώσσα. Μπορείς να παρεξηγηθείς από κάτι τέτοια. Έκανα λοιπόν τη λίστα μου σαν καλός νοικοκύρης και κατέβηκα στην αγορά του αλ χαλίλη. Ένοιωθα σαν άλλος Αλκίνοος Ιωαννίδης. Ήθελα να πάρω ένα τσεκούρι, ένα νυφικό, κάτι χάπια διουρητικά, καρότο, μαστίγιο και ένα κορμί αθώο για να γράψω πάνω την ιστορία μου. Να το βεβηλώσω. Θέλω και ένα λαγό για να κάνω ταχυδακτυλουργικά κόλπα. Αμα δεν πετύχουν θα τον κάνω στιφάδο. Θα πάρω και πετραχείλια. Έχει και εδώ εκπτώσεις λόγω έλλειψης αποθηκευτηκών χώρων. Είναι όλοι βομβαρδισμένοι. Έψαχνα λοιπόν την χρυσή ευκαιρία.
Μετά από ώρα κατάφερα να πάρω 3 κιλά ψάρια 10 ημερών με έκπτωση 50%. Είναι πολλά τα ψάρια για ένα άτομο οπότε ευκαιρία να κάνω το τραπέζι στην Μαρία Καρχιλάκη. Δεν πλήρωσα με καμήλες ούτε με ψεύτικα κοσμήματα αλλά με άτοκες δόσεις. Φημίζονται για τα παζάρια τους οι ανατολίτες αλλά δεν ήξεραν με ποιον είχαν να κάνουν. Με τον απόλυτο παίκτη deal.

Sunday, August 06, 2006

ΣΚ στο Λίβανο


Σαβατοκύριακο στο Λίβανο.Tύφλα να έχει η Μύκονος και το summer in Greece. Το χθεσινό μονοπάτι με έβγαλε σε ένα καραόκε. Καλοκαιρινό μαγαζί, με ωραίες παρουσίες στην πόρτα που δεν βγάζουν το άχτι τους και τα κόμπλεξ τους. Χωρίς χοντρές να χορεύουν στις μπάρες και χωρίς μεσήλικες που κάνουν κωλοτούμπες για να ρίξουν τις πιτσιρίκες. Ο καθένας βγάζει τη μάσκα που φορά και διασκεδάζει χωρίς καθωσπρεπισμό. Εγώ είδα ένα τραπέζι που μου άρεσε και έτρεξα να το πιάσω. Φώναξα “πρώτος” αλλά δεν κατάλαβε κανείς το αστείο μου. Πήρα το μικρόφωνο και είπα George Mazw με μία Λιβανέζα που έκανε τη Βανδή. Συνενοηθήκαμε με τη νοηματική. Πάλι καλά που βλέπω ΝΕΤ και έχω μάθει.

Αφού μου κόπηκε η ανάσα με τα ακροβατικά και το τραγούδι πήγα στο bar να πάρω ένα ποτό. Ρώτησα τις τιμές για όλα τα ποτά όχι γιατί είμαι τσιγγούνης αλλά γιατί κάνω σύγκριση με την Ελλάδα. Δεν νομίζω να το κατάλαβε η barwoman γιατί με στραβοκοιτούσε όλο το βράδυ. Τελικά πήρα μία coca cola με 3 λεμόνια και πολλά πατατάκια. Μετά βαρέθηκα και πήρα χαρτοπετσέτες και τις πετούσα στον κόσμο όπως κάνουμε στα καλά ελληνάδικα. Ούτε αυτό το κατάλαβε κανείς γιατί ήρθαν οι bodyguards και με αναγκάσαν να τις μαζέψω. Τσαντίστικα και τις έκανα σαίτες.

Όταν ήρθε η ώρα να φύγω πήρα μία σακούλακαι για να π’αρω μαζί τις σαίτες και ζήτησα απο τους bodyguards να με συνοδέψουν έξω γιατί νοιώθω ανασφάλεια. Μάλλον θα με θυμούνται για καιρό σε αυτό το μαγαζί. Θα αποκτήσω υστεροφημία.

Saturday, August 05, 2006

Ταβανοθεραπεία

Κάθομαι στο δωμάτιο και κάνω ταβανοθεραπεία. Συνήθως βλέπω trash tv όταν είμαι στην Ελλάδα αλλά εδώ δεν έχει τίποτα. Ρωτάω παντού για τον Μικρούτσικο του Λιβάνου αλλά δεν υπάρχει. Αρχίζω να βλέπω ζεστά το ενδεχόμενο να μείνω μόνιμα εδώ και να κάνω trash tv. Θα ξεκινήσω με χωρισμένους που ο ένας βρίζει τον άλλο. Βέβαια αυτό είναι δύσκολο γιατί μπορεί να μου έρθει κανένας ζοσμένος με εκρηκτικά και να τιναχτούνε τα μυαλά μας στον αέρα. Τότε θα γίνουν όλοι σαν και εμένα και θα καταστραφεί ο κόσμος.

Συνεχίζω την ταβανοθεραπεία μιας και δεν έχω ούτε μουσική να ακούσω. Το μόνο που φτάνει στα αυτιά μου είναι το σφύριγμα από τις βόμβες, ο κρότος, η κραυγή των μανάδων που έχασαν τα παιδιά τους και οι σφαίρες που χτυπάνε στα σίδερα. Τι είναι άραγε μουσική; Και πως την αντιλαμβάνετε ο καθένας; Είναι μια καλή ερώτηση και κάθε καλή ερώτηση έχει μια καλή απάντηση. Αυτή τη στιγμή μουσική είναι όλα τα παραπάνω και κάθε άλλο παρά ευχάριστη είναι. Μελαγχόλησα. Δεν ξανακάνω ταβανοθεραπεία. Θα ξεκινήσω μουσικοθεραπεία και όταν γυρίσω Ελλάδα θα μάθω πιάνο. Αργότερα γαλλικά και τέλος μπαλέτο.

Friday, August 04, 2006

Πλιάτσικο

Πρώτη μέρα στο Λίβανο και τα πράγματα δεν πάνε πολύ καλά. Δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα. Έπεφταν βόμβες και χεζόμουνα. Έχετε δοκιμάσει ποτέ να κοιμηθείτε χεσμένος; Το πρωί αποφάσισα να γίνω ένα με την πόλη. Να την αφουγκραστώ. Άκουγα να λένε ότι το σκηνικό μοιάζει με τη Βηρυτό πράγμα πολύ σωστό αφού όλα τα ερείπια είναι ίδια. Κάτι με έτρωγε μέσα μου και είπα να κάνω πλιάτσικο με μία συμμορία. Χρειαζόμουνα άλλωστε ένα κουστουμάκι για το γάμο της ξαδέρφης μου και ένα μαγιό για τα μπάνια που θα κάνω στην άδεια μου. Λέω να πάω εδώ κοντά, στην Κύπρο που είναι ωραία και ακριβά. Θα πληρώσει το αφεντικό μου.

Καθώς κάναμε πλιάτσικο, μία άλλη συμμορία έκανε πλιάτσικο σε μας και μας πήρε τα πράγματα. Έτσι έχασα το laptop μου, που ήταν γεμάτο με άρθρα, φωτογραφικό υλικό, επαφές, τσόντες, τραγούδια. Ήθελα να ήξερα τι θα καταλαβούν τα Λιβανόπουλα όταν ακούσουν Νίκο Βέρτη στο laptop μου. Μάλλον θα το σπάσουν. Έπρεπε λοιπόν να πάω σε ένα internet cafe στο κέντρο της πόλης να στείλω το ρεπορτάζ μου. Εκεί οι υπάλληλοι δεν ξέρανε τίποτα και στα μάτια τους ήμουν πολύ χάκερ. Μου προτείνανε μάλιστα να δουλέψω εκεί σαν υπεύθυνος. Θα το πω στο αφεντικό μου μπας και μου ανεβάσει το μισθό.

Thursday, August 03, 2006

Αποστολή στο Λίβανο


Ζήτησα δουλειά σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό αυτό το μήνα, ως μαθητευόμενος δημοσιογράφος. Προσπάθησα να κάνω τη φωνή μου όσο πιο εμπορική και ερωτική γινόταν αλλά από το πολύ ζόρι έκλασα, με καταλάβανε και με πετάξανε έξω. Μετά ζήτησα δουλειά σε τηλεοπτικό σταθμό. Με πείρανε αφού πρώτα αναγκάστηκα να βάλω τα κλάματα μπροστά στη Μαρία Χούκλη. Όχι πως είμαι κανένα μοντέλο αλλά θέλανε να με στείλουνε στον πόλεμο και δεν τους ενδιέφερε η εμφάνισή μου. Θα με στέλνανε στην Βέροια για την υπόθεση του μικρού Α. αλλά το θέμα έχει γίνει σούπα. Έφτασα λοιπόν στο Λίβανο με τις παρακάμερές μου μην γνωρίζοντας όμως τι είναι η παρακάμερα.

Καταδικάζω τον πόλεμο. Και οι Καραμανλής, Παπανδρέου, Παπαρήγα, Αλαβάνος, Χριστόδουλος ξορκίζουν τον πόλεμο. Νομίζω και η Σακίρα τον καταδικάζει. Ωραία καταδικάζουμε όλοι τον πόλεμο. Και μετά; ίσως φάμε κανένα λιβανέζικο φαγητό και ξανα καταδικάσουμε τον πόλεμο.

Στον Λίβανο βρήκα πολλούς Έλληνες. Ναυτικούς κυρίως. Από το Ιεράπετρα, το Δημητρούλα και το πλοίο της αγάπης με τον Παρτσαλάκη και τον Χαλκιά. Έμαθα ότι θέλει να έρθει και ο Σπύρος Παπαδόπουλος να κάνει έκτακτο επεισόδιο "στην υγειά μας", να μεθύσει με Λιβανέζικο κρασί αλλά δεν θέλει να χάσει το φιλικό του γαύρου με τη Real Sociedad. Από την άλλη ο Σπύρος θα διαμαρτυθεί στην UEFA ώστε να παίζει ο Λίβανος του χρόνο στο Champions League και η Δάφνη Μπόκοτα ώστε να συμμετέχει στη Eurovision. Αν και με τα σαπιοκάραβα που στείλαμε, θα τσαντίστηκαν και του χρόνου δεν θα μας δώσουν ούτε βαθμό.

Wednesday, August 02, 2006

Και όμως γυρίζει


Μιλιούνια και ορδές αναγνωστών έστειλαν email διαμαρτυρίας για τις βλακείες που είπα χθες. Φυσικοί, χημικοί, βιολόγοι, απόγονοι του κοπέρνικου και σατανιστές διόρθωσαν τη φράση "και όμως κινείτε" με το pollitical corect "και όμως γυρίζει". Όλα στη ζωή έχουν ένα νόημα και ένα λόγο ύπαρξης. Το έκανα αυτό για να σας κρατάω σε εκγρήγορση, να κοιτάτε πέρα από τα δάκτυλα, να φιλτράρετε ότι κοτσάνα πει ο καθένας.

Θα είμαι ένας γρίφος. Μαζί θα λύσουμε τον κύβο του rubik και άμα βρούμε χρόνο θα τετραγωνίσουμε τον κύκλο. Θα έλεγα ότι θα βρίσκαμε και το Π αλλά ξέτετε ότι δεν μου αρέσουν οι υπερβολές. Θα βλέπουμε το μηδέν και αντί να βλέπουμε το κενό θα βλέπουμε όλο τον κόσμο. Επειγή είμαστε όμως κωλολαός θα βλέπουμε μόνο κώλους.

Ο Coelio, έγραψε στον αλχημιστή ότι αν θέλεις κάτι, όλο το σύμπαν συνομοτεί για να το πετύχεις μπλα μπλα. Βαρετό. Όχι πως είμαι πεσιμιστής αλλά μπορεί να γίνει και τούμπαλιν. Αν θέλει το σύμπαν μπορεί να σε χέσει και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα.

Αργότερα θα καταδικάσουμε τον πόλεμο στο Λίβανο.

Tuesday, August 01, 2006

Και όμως κινείτε


Τον αύγουστο μπορεί να μην έχουμε ειδήσεις έχουμε όμως blog.

Σήμερα 1 Αυγούστου είπα να ξεκινήσω το blog μου. Σε αυτό το κλασσικό φόντο που μου θυμίζει τα επιστολόχαρτα που έστελνε ο Γαλλιλαίος Γαλιλέι και ύστερα τον έκαψε η Ιερά Εξέταση. Εγώ δεν έχω τέτοιες τάσεις.

Ο καθένας κάνει σχέδια για το καλοκαίρι. Άλλος αρχίζει δίαιτα, άλλος γράφει blog, άλλος πάει πόλεμο, άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτηλήνη. Εγώ προσωπικά προτιμώ να τραβήξω για Μύκονο. Αφού εκεί έχει σπίτι ο Πέτρος (ο Κωστόπουλος) κάτι ξέρει.

Έκανα ένα search στο google με το λίμμα (φοβερή λέξη) blogspot και μου έβγαλε 825,000 καταχωρήσεις. Μα καλά, σ`αυτή τη χώρα κανείς δεν δουλεύει; αφού έχουν blog η Σάρα και η Μάρα γιατί να μην έχω και εγώ ώστε να γίνει η Σάρα, η Μάρα και το κακό συναπάντημα; πολλές ερωτήσεις έχω και απορώ αν θα μου τις λύσει κανείς.

Είναι τόσοι πολλοί λοιπόν οι bloggers που προτίνω να γίνουν εκλογές. Να βγάλουμε πρόεδρο, αντιπρόεδρο, ταμία. Να τα πέρνουμε από παντού. Έτσι οι μισοί Έλληνες θα είναι πρόεδροι. Θα έλεγα να κατέβουμε και στις βουλευτικές αλλά είναι υπερβολή.