[3]

Πάω στον πρώτο βασικό ύποπτο. Τον μάγο. Τον ταχυδακτυλουργό. Αυτόν. Που πνίγεται στα χρέη. Που έκανε ο ίδιος το γκαλά. Που ήταν δικό του το γραμματόσημο. Αυτός που είχε κίνητρο. Είχε ευκαιρία. Είχε τον τρόπο. Ξέρω ότι δεν είναι αυτός ο ένοχος. Αλλά ας πάω σπίτι του.

Εκ πρώτης όψεως θα έλεγα ότι το σπίτι του χρειάζεται γενική επισκευή. Ωραίο σπίτι. Αρχοντικό. Μπορεί να μην έχει μετρητά αλλά δεν είναι και μπατίρης. Με συνάντησε στον τόπο του εγλήματος. Ψηλός, αδύνατος με χωρίστρα στη μέση και καράφλα ταυτόχρονα. Μεγάλη μύτη και μεγάλος πάθος.
-Κύριε Φέκο. Χαίρομαι πολύ που σας βλέπω. Αν κάποιος μπορεί να λύσει τούτο το μυστήριο, αυτός είστε εσείς.
-Να με λέτε Φέκο. Σκέτο, έτσι με ξέρουν όλοι. Και καλά γνωστός. Γαμάτος.
-Πρέπει να βρείτε το γραμματόσημο. Αυτή η υπόθεση με έχει κάνει κουρέλι.
-Μπορώ να έχω ένα καφέ; ζήτησα καφέ γιατί ο πρώτος που ήπια σπίτι δεν είχε κάνει καλά τη δουλειά του.
-Και το ρωτάτε; Ότι θέλετε αρκει να το βρείτε.
-Αυτή είναι η προθήκη από την οποία κλάπηκε το εν λόγω γραμματόσημο; επιτέλους έβλεπα τι είναι προθήκη. Την άγγιξα. Ενιωσα όπως τότε, που άγγιξα για πρώτη φορά ferrari.
-Μάλιστα, δεν είχα καταλάβει τίποτα μέχρι που ούρλιαξε η Νανά. Συνέχισε ο Μάρκος.
-Ενοείτε την Νανά Ν., την ιδιαιτέρα σας; είπα σαν ξερόλας. Ήμουν διαβασμένος. Θα ήθελα να την ρωτήσω μερικά πράματακια. Πραματάκια.
-Βεβαίως, είπε ο Μάρκος και κούνησε το χέρι με νόημα στην ιδιαιτέρα του. Αυτόματα εμφανίστηκε μία ψιλοκώλα, ψιλοπολυλογού στα 45 πατημένα. Ξανθιά με πολύ πέραση στην εποχή της. Από την εποχή της ήταν και το κολιέ που φορούσε. Με πέρλες.
-Χαρά μου που σας γνωρίζω κύριε Φέκο.
-Ωραία, δείξτε μου σας παρακαλώ που ακριβώς καθόσασταν την ώρα που ανακαλύψατε ότι το γραμματοσημο είχε εξαφανιστεί, είπα γιατί πάντα κάτι εχω να πω.
-Καθόμουν εδώ, στην αρχή δεν μπορούσα να το πιστέψω. Μόλις το συνειδητοποίησα βέβαια έβαλα τις φωνές.
Βγήκα έξω να πάρω λίγο φρέσκο αέρα. Έτσι κάνω στα δύσκολα. Την κάνω. Έξω είχε φοβερή ζέστη. Τόση που ζεστάθηκε η καρδιά μου. Γύρισα μέσα και βρήκα το ζευγάρι σε τετ α τετ. Και ένα τετ α τετ είναι πάντα τρυφερό.
-Αχ Μάρκο μου, είσαι ο πιο γλυκός και ευγενικός άντρας που γνώρισα στη ζωή μου. Πάντα δίπλα σου ένιωθα μοναδική.
-Είσαι μοναδική Νανά μου και πάντα σου άξιζε να έχεις το δικό σου νούμερο στο σόου, την καυλάντισε ο Μάρκος.
Η Ξανθιά Καλλονή μπορεί να μην είχε το δικό της νούμερο αλλά τα είχε καλά με τα νούμερα. Τα νούμερα του Μάρκου. Είχε τη διαχείρηση των οικονομικών του. Όλα για το συμφέρων του μιλάμε. Και αυτός, όλα για το φουστάνι.
-Ποιο ήταν το πιο περίεργο πράγμα στο γκαλά; ρώτησα με ύφος 100 καρδηναλίων.
-Χμ, το ζεύγος Πενιβρέκι που είχε μία από τις γνωστες του διαφωνίες. Τσακώνονται σαν το σκύλο με τη γάτα είπε η Νανα.
-Σας ευχαριστώ πολύ, ευχαρίστησα. Με βοηθήσατε αρκετά. Με βοήθησαν.

Δεν ξέρω αν ο Μάρκος έκλεψε το γραμματόσημο αλλά σίγουρα το αγαπάει πολύ. Φοβερό συμπέρασμα έβγαλα πάλι. Βγήκε το μεροκάματο. Πάω να κάνω μαθήματα αυτοάμυνας. Με βοηθάει να αντιμετωπίσω τραμπουκισμούς και άνανδρες επιθέσεις που μπορεί να προκύψουν στη συνέχεια. Εντάξει, είναι λίγο φλώρικα αλλά και ο Steven Seagal από κάπου ξεκίνησε.